Designup

Blog

  • Network Coordination Partner: The Learning Network for Countries in Transition

    [vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]

    Introduction and Overview

    According to a new Gavi strategy for 2016-­2020 one of the strategic goals for Gavi is to assure that EPI programs are sustainable in a long-term, especially within the group of countries transitioning out of Gavi financial support during the next five-­year period. A large number of countries receiving support from Gavi, are transitioning or expected to transition out of support in the next few years.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]

    Visit the project website 

    [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]As transition is a new challenge middle-­income countries are faced, it is crucial to capture experiences of countries go through the transition process and utilize country-­to-­country peer learning to address common challenges in immunization financing and programming. For this purposes a new initiative, the Learning Network for Countries in Transition was launched in May 2017. Results for Development (R4D) is leading network coordination and technical facilitation, drawing on partners and experts as needed.

    Specific objectives of the project are following:

    1. Facilitate knowledge exchange on technical topics;
    2. Build community and sustain the collaborative process;
    3. Co-develop clear and agreed output(s) related to priority technical topics;
    4. Support LNCT country core groups;
    5. Help with broader dissemination of LNCT messages, approaches, and lessons.
    Organizations Involved in the Research

    Project is implemented by Results for Development Institute, Inc. “R4D” in partnership with Learning Network for Countries in Transition, middle-income countries in transition from GAVI support.

    The project is funded by Bill&Melinda Gates Foundation.

    Expected Results

    CIF will support R4D in conducting scoping literature review and interviews with partner organizations and country stakeholders to a) better understand current country processes, b) identify other country experiences regionally/ globally that would provide good learning opportunities; c) explore existing approaches, tools, and resources on identified technical topics; d) refine identified topics through understanding of country demand, experiences, and gaps in knowledge.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][/vc_column][/vc_row]

  • Technical Assistance to Evaluate HIV Monitoring and Evaluation System in the Republic of Moldova

    Introduction and Overview

    The evaluation is expected to comprehensively assess the HIV Monitoring and Evaluation (M&E) system aimed to standardizing the reporting forms, build the national information flow within HIV related organizations, developing the national M&E System and Plan. The evaluation has to provide recommendations for improvement of M&E System, enhance its quality and comprehensiveness, including coordination and sustainability of the system.

    The evaluation will assess the HIV/AIDS M&E system, type of indicators and data flows starting from the first service contact level up to the national level, between different sectors and with particular emphasis on Prednestrovya region. The evaluation will last by the end of November, 2017.

    Organizations involved in the research

    Public Institution “Coordination, Implementation and Monitoring Unit of the  Health  System Projects” is implementing the project, funded by The Global Fund. Partners of the project are Ministry of Health (MoH) and other sectorail ministries under the leadership of the National Coordination Council of Moldova.

    The HIV Monitoring and Evaluation is one part of the project fulfilled by Curatio International Foundation.

    Expected Results

    The Program Management structure, regional health authorities, health and other service providers will largely benefit from enhanced and comprehensive M&E system, for which the evaluation will formulate recommendations.

  • ჯანდაცვის სფეროს ბარომეტრი, მე-9 ტალღა

    ჯანდაცვის სფეროს ბარომეტრის მეცხრე ტალღა 2017 წლის პირველ ნახევარს აკვირდება და აფასებს ცვლილებებს, რომელიც სფეროში განხორციელდა.

    წინა ტალღების მსგავსად, მეცხრე ტალღაც დარგის სპეციალისტების მოსაზრებებთან ერთად, რესპონდენტთა მოსაზრებების განსამტკიცებლად იყენებს საქართველოს სახელმწიფო სტატისტიკის დეპარტამენტის მონაცემებს და სხვა ოფიციალურ წყაროებს (ყველა დამხმარე წყაროს შესახებ დეტალური ინფორმაცია მოცემულია კვლევის ანგარიშში).

    კვლევის ძირითადი მიგნებები

    რესპონდენტთა მოსაზრება წარმატებულ ნაბიჯებსა და არსებულ ხარვეზებზე ასეთია:

    1. საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამის დიზაინის ცვლილება ჯანდაცვის სფეროს წარმატებად სახელდება, რაც გულისხმობს საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამის ბენეფიციარების შემოსავლის მიხედვით დაჯგუფებას და თითოეული ჯგუფისთვის დიფერენცირებული პაკეტის მიწოდებას. გარდა ამისა, უმწეო მოსახლეობისთვისს ქრონიკული დაავადებების სამკურნალო მედიკამენტების დაფინანსებას.
    2. სფეროს მეორე, მნიშვნელოვან წარმატებად, წინა ტალღების მსგავსად C ჰეპატიტის პროგრამის მიმდინარეობა დასახელდა.

    გარდა მიღწევებისა, რესპონდენტები მიუთითებენ არსებულ გამოწვევებზე:

    1. ხარჯთ-ეფექტურობის მიღწევა ჯანდაცვის დაფინანსებაში და სახელმწიფო ხარჯების მართვა/ადმინისტრირება ჯანდაცვის სისტემის უმთავრეს გამოწვევებად რჩება. ბარომეტრის რესპონდენტების მოსაზრებები თანხვედრაშია მსოფლიო ბანკის ექსპერტთა მოსაზრებებთან, მსოფლიო ბანკის მიერ მომზადებული ანგარიშის მიხედვით. ექსპერტები საუბრობენ სახელმწიფო შემსყიდველის (სოც. მომსახურების სააგენტოს) ადმინისტრაციული შესაძლებლობების სიმცირეზე, ეფექტურად მართოს სახელმწიფო დანახარჯები. ასევე ჯანდაცვის სერვისების მიწოდებაში არსებულ ხარვეზებზე: პირველადი ჯანდაცვის სისტემის ფრაგმენტირებულობითა და მიმწოდებლებში მოტივაციების არარსებობის გამო ჰოსპიტალური სერვისების ხშირი გამოყენების  თავიდან აცილების სისუსტეზე.
    2. რესპონდენტები პირველადი ჯანდაცვის სისტემის გაძლიერების საჭიროებაზე მიუთითებენ, რაც ასევე დასტურდება შემდეგი სტატისტიკური მონაცემებით:
    • ამბულატორიული სერვისებზე გვაქვს დაბალი მიმართვიანობა – 2016 წლის მონაცემებით ერთი სული მოსახლე 3.5-ჯერ მიმართავს ამბულატორიულ დაწესებულებას. თუ გავითვალისწინებთ საქართველოს მოსახლეობის შემცირებას 770,000 ადამიანით (2014 წლის აღწერის მონაცემებით) გამოდის, რომ პჯდ სერვისების უტილიზაცია 2016 წელს წინა წელთან შედარებით მხოლოდ 10%-ით არის გაზრდილი;
    • ამავდროულად იმატა ჰოსპიტალური სერვისების მოხმარებამ, განსაკუთრებით გადაუდებელი ქირურგიული ოპერაციების, რომელიც 2016 წელს 2012-თან შედარებით 301%-ით არის მომატებული (2014 წლის აღწერის მონაცემების გათვალისწინების გარეშე ეს მაჩვენებელი 232%-ით არის მომატებული).

    ჰოსპიტალური სერვისების მაღალი უტილიზაციის შესაბამისად, ჯანდაცვის ეროვნული ანგარიშების მიხედვით, ჯანდაცვაზე მთლიანი დანახარჯი სტაციონარულ და ამბულატორიულ მომსახურებებს შორის 2012 წლიდან 2015 წლამდე შემდეგი დინამიკით იცვლება:

    • ჯანდაცვის მთლიან დანახარჯში სტაციონარულ მომსახურებაზე ხარჯი 20%-დან 31%-მდეა გაზრდილი,
    • ხოლო ამბულატორიულ მომსახურებაზე შემცირებულია 19%-დან 17%-მდე.

    ზემოთხსენებულიდან გამომდინარე, ჯანდაცვის სისტემაში აუცილებელია ისეთი მექანიზმების შექმნა, რომელიც პირველადი ჯანდაცვის სერვისების გამოყენებას შეუწყობს ხელს, შეამცირებს ძვირადღირებული სერვისების მოხმარებას  და შესაბამისად, ჯანდაცვის დანახარჯებში ჰოსპიტალურ მომსახურებასა და პჯდ-ზე დანახარჯებს უფრო რაციონალურს გახდის.

    ფასების დინამიკა და მოსახლეობის ფინანსური დაცულობის შეფასება

    ბარომეტრის მეცხრე ტალღაში გამოკითხულ სპეციალისტთა 66.7% მიიჩნევს, რომ ბოლო 6 თვეში მოსახლეობის ფინანსური დაცულობა გაუარესდა. რესპონდენტთა:

    • 69% მიიჩნევს, რომ ბოლო 6 თვის მანძილზე სამედიცინო მომსახურება გაძვირდა
    • 76.2% მიიჩნევს, რომ ამ პერიოდში მედიკამენტებზე ფასები გაიზარდა
    • 50% თვლის, რომ ბოლო 6 თვის პერიოდში ჯიბიდან გადახდებმა იმატა

    სპეციალისტთა შეფასებები თანხვედრაშია საქსტატის ოფიციალურ მონაცემებთან, რომლის მიხედვითაც 2017 წლის პირველ ნახევარში

    • ამბულატორიული სამედიცინო მომსახურება გაძვირდა ⬆5.2%-ით
    • სამედიცინო პროდუქცია (მედიკამენტები) გაძვირდა ⬆7.2%-ით

    მოსახლეობის ფინანსური დაცულობის გაუარესებაზე მიუთითებს ასევე მსოფლიო ბანკის ანგარიშში მოყვანილი შედეგები, რომლის მიხედვითაც ირკვევა რომ  2012 წლიდან 2015 წლამდე 6%-ით არის მომატებული იმ შინამეურნეობების (ოჯახების) რაოდენობა, რომლებსაც ჯანდაცვაზე კატასტროფული დანახარჯი დაუდგათ.

    რესპონდენტებში სამომავლო მოლოდინები

    მოლოდინები ძირითადად კვლავ პესიმისტურია, თუმცა ბარომეტრის წინა ტალღასთან შედარებით რამდენადმე შემცირებულია უარყოფითი განწყობების მქონე სპეციალისტთა რაოდენობა. ერთადერთი ინდიკატორი, სადაც სპეციალისტთა მოლოდინები უარესდება ჯიბიდან გადახდებია:

    • გამოკითხულთა 61.9% მომდევნო 6 თვის განმავლობაში ჯიბიდან გადახდების მატებას მოელის.

    ბარომეტრის პრეზენტაცია სრულად ხელმისაწვდომია ბმულზე.

    ასევე იხილეთ ტელეეთერი კვლევის მიგნებების შესახებ.

    მადლობას ვუხდით ყველა რესპონდენტს კვლევაში მონაწილეობისთვის.

  • Apply for Our Winter Internship Program

    [vc_row][vc_column][vc_column_text]We invite Master and PhD students from around the world to apply on the program. During the internship you will have a possibility to develop advanced research skills, meet leading experts in the field and become a co-author of a scientific paper.

    We offer three research directions:

    1. HIV prevention and risk behaviour among key populations
    2. Integration of Mental Health Services in General Primary Care
    3. Measurement of the Quality of Care

    If you are interested in any of the research topics and would like to find out more about working with our research team please submit your resume, motivation letter indicating the selected research topic and recommendation letter from the university or the working place.

    Deadline for application is October 19, 2017. Notification about selection will be sent within 10 days after the deadline.

    For any further queries, please contact Internship Program Coordinator Maia Uchaneishvili at internship@curatio.com

    For more information please download the full announcement document.[/vc_column_text][vc_simple_slider ids=”5972″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][ultimate_spacer height=”30″][/vc_column][/vc_row]

  • შესაძლებელია თუ არა უკეთესი შედეგების მიღება ტუბერკულოზის სერვისების პირველად ჯანდაცვაში ინტეგრირებით?

    [vc_row][vc_column][vc_column_text]

    ავტორი იულია მაკაიოვა

    [/vc_column_text][vc_column_text]

    აღმოსავლეთ ევროპისა და ცენტრალური აზიის რეგიონში ყოფილი საბჭოთა ქვეყნები საერთო გამოწვევებს ებრძვიან. კერძოდ, ტუბერკულოზის ჰოსპიტალური მკურნალობის მოდელს, რომელიც ვერ უზრუნველყოფს პაციენტზე ორიენტირებული სერვისების მიწოდებას. 2005 წლიდან ქვეყნის მასშტაბით უშუალო მეთვალყურეობის მკურნალობის (DOTS) მოდელის დანერგვით და ტუბერკულოზის სერვისების დეცენტრალიზებით საქართველო რეგიონალურ ლიდერად წარმოჩინდა.

    საქართველოში ჯანდაცვის რეფორმების რამდენიმე ტალღის შედეგად, ცალკე მდგომი  ტუბერკულოზის სამკურნალო დაწესებულებები, გარდა დიდ ქალაქებში მდებარე დაწესებულებებისა,  ფიზიკურად ინტეგრირდნენ  პირველადი ჯანდაცვის ცენტრებში და ამჟამად კერძო პროვაიდერების მფლობელობაში არიან, სადაც ტუბერკულოზის მკურნალობის  სერვისებს ფთიზიატრები და DOT-ის ექთნები ახორციელებენ სახელმწიფო პროგრამის ფარგლებში. დიაგნოსტიკურ და სამკურნალო მომსახურებაზე ხელმისაწვდომობა უზრუნველყოფილი და ხელშეწყობილია  პაციენტებისთვის ინსენტივების გაცემის და მკურნალობის მუდმივი მონიტორინგის გზით. მკურნალობის არსებული პრაქტიკას კარგი შედეგები აქვს რეგულარული ტუბერკულოზის მართვაში, რაც დასტურდება 2014 წელს ამ ტიპის ტუბერკულოზით დაავადებულ პაციენტებში  წარმატებული მკურნალობის მაღალი გამოსავლებით – რეგისტრირებული პაციენტების 83%-მა წარმატებით დაასრულა მკურნალობა.

    [/vc_column_text][vc_simple_slider ids=”5595″][vc_column_text]

    ფოტო: სოფიო გოხელაშვილი 

    [/vc_column_text][vc_column_text]

    თუმცა, მედიკამენტებისადმი რეზისტენტული ტუბერკულოზი დღემდე  აქილევსის ქუსლად რჩება საქართველოს ჯანდაცვის სისტემისთვის: ყოველი მესამე პაციენტი წყვეტს მკურნალობას და წარმატებული მკურნალობის გამოსავალი 43%-ს არ აჭარბებს (2013 წელს დარეგისტრირებული პაციენტების მონაცემებით).

    [/vc_column_text][vc_column_text]საქართველოში ტუბერკულოზის მკურნალობაზე დამყოლობის უახლესმა კვლევამ აჩვენა, რომ მედიკამენტებისადმი რეზისტენტული პაციენტების თითქმის ნახევარი მერვე თვიდან წყვეტს მკურნალობის კურსს. ეს შედეგი მოსალოდნელიც კია, იმ პირობებში, როცა პაციენტს მინიმუმ წელიწადნახევრის განმავლობაში, კვირაში ექვსი დღე უწევს ყოველდღიურად ეწვიოს სამკურნალო დაწესებულებას, იმისთვის რომ მიიღოს მედიკამენტი (პაციენტები ტუბერკულოზის კაბინეტებამდე, როგორც წესი ტრანსპორტით გადაადგილდებიან. ისეთ მოქნილ პროგრამები კი, როგორიცაა ვიდეო მეთვალყურეობა (VOT) პაციენტთა მხოლოდ გარკვეულ ნაწილისთვის არის ხელმისაწვდომი, ისიც საპილოტე რეჟიმში).  მკურნალობის არსებული რეჟიმით გამოწვეული სირთულეების გარდა, გვერდითი მოვლენების მართვაში არსებული ხარვეზები, ხშირად ხდება პაციენტის მხრიდან მკურნალობის შეწყვეტის მიზეზი. გვერდითი მოვლენების მართვის სერვისზე ხელმისაწვდომობა განსხვავებულია თბილისსა და რეგიონებში: თუ თბილისის ტუბერკულოზის ეროვნულ ცენტრში მოთავსებული პაციენტების გვერდითი მოვლენების მართვაში სხვადასხვა სპეციალისტები მონაწილეობენ, თბილისს გარეთ მცხოვრები მოსახლეობა ასეთ სერვისს მოკლებულია. სოფლებსა და რეგიონებში გვერდითი მოვლენების მართვისთვის პაციენტები ნაკლებად იყენებენ ჯანდაცვის ფართო სერვისებს, რაც ერთის მხრივ უკავშირდება ტუბერკულოზის ვერტიკალური პროგრამის არასათანადო ინტეგრაციას პირველადი ჯანდაცვის სერვისებთან ამბულატორიულ დონეზე. მეორე მხრივ კი პაციენტების მხრიდან დამატებითი მკურნალობის ხარჯების არიდების მცდელობას, რომელიც შეიძლება დაუდგეთ ვიწრო სპეციალისტებთან კონსულტაციისთვის თანადაფინანსების, ტრანსპორტირების ხარჯების და დანიშნული მედიკამენტების შეძენის შემთხვევაში.აღსანიშნავია ასევე, რომ ფთიზიატრების მიერ გაწეული სამუშაო დღესდღეობით მხოლოდ პროფესიულ მოტივაციას ეფუძნება: მათი ანაზღაურება საკმაოდ მწირია და შესრულებული სამუშაოს მოცულობა და ხარისხი არ არის ფინანსურად წახალისებული.  ფინანსური მოტივაციის არარსებობის გამო კი სამედიცინო ფაკულტეტის სტუდენტებისთვის ფტიზიატრიის დარგი კარიერულად არ არის მიმზიდველი, რის გამოც ტუბერკულოზის სფეროში მომუშავეთა რიცხვი თანდათან მცირდება. პერსონალის სიმცირე განსაკუთრებით შეიმჩნევა რეგიონებში, არის შემთხვევები, როცა მხოლოდ ერთი ექიმი ემსახურება რამდენიმე რაიონს. ასევე უნდა ვახსენოთ ტუბერკულოზისა და პირველადი ჯანდაცვის პროგრამებს შორის კოორდინირებული მუშაობის ნაკლებობის პრობლემა, რაც ჯანდაცვის სისტემას არაეფექტურს ხდის. ხშირად, ტუბერკულოზის სპეციალისტი და ოჯახის ექიმი ერთი და იგივე პაციენტს მკურნალობენ და პაციენტის ავადმყოფობის ჩანაწერებს ერთმანეთს არ უზიარებენ. ასევე იშვიათია გუნდური მუშაობის პრაქტიკა თანმხლები დაავადებების მართვისას. შედეგად, შეიძლება ითქვას, რომ ტუბერკულოზის სერვისების დეცენტრალიზება სოფლად და ნახევრად ურბანულ არეებში მხოლოდ ფორმალურია და ვერ უზრუნველყოფს პაციენტზე ორიენტირებული მრავალფეროვანი სერვისების მიწოდებას ბენეფიციარებისთვის. ანუ გამოდის, რომ თუ გსურთ მიიღოთ შესაბამისი მკურნალობა, უნდა ესტუმროთ ტუბერკულოზისა და ფილტვის დაავადებათა ცენტრს თბილისში.[/vc_column_text][vc_column_text]

    მიუხედავად იმისა, რომ მთავრობა ცდილობს ამ ხარვეზების აღმოფხვრას, გაურკევველია, გაუმკლავდება თუ არა ამ და სხვა, მომავალში აღმოცენებულ გამოწვევებს ვერტიკალური პროგრამა?!

    [/vc_column_text][vc_column_text]გარდა ზემოთ ჩამოთვლილი სირთულეებისა მოსალოდნელია, რომ ტუბერკულოზის ეპიდემიის შემცირებასთან ერთად გართულდება, ტუბერკულოზის ძვირად ღირებული ცენტრების მდგრადობის შენარჩუნება. აქედან გამომდინარე, ჩნდება კითხვა: როგორ შეიძლება შევინარჩუნოთ პირველადი ჯანდაცვის პროგრამის მიერ შემოთავაზებული ჰოლისტიკური მკურნალობის უპირატესობანი და ამასთან, ხელიდან არ გავუშვათ ვერტიკალური პროგრამით ინფექციის კონტროლის შესაძლებლობა? რა სახის პასუხისმგებლობა ეკისრება ოჯახის ექიმს ტუბერკულოზის მკურნალობისას? ამჟამად, საქართველოში მიმდინარეობს პროექტი, რომლის ფარგლებშიც აკვირდებიან რამდენად განხორციელებადია  ტუბერკულოზისა და პირველადი ჯანდაცვის სერვისების ინტეგრირება. აღნიშნული კვლევა, რომელშიც ვარ ჩართული, ცდილობს პასუხი გასცეს შეკითხვას: როგორ შეიძლება იმუშაოს მსგავსმა მოდელმა?

    კვლევის ფარგლებში მიმოვიხილე ლიტერატურა ტუბერკულოზისა და პირველადი ჯანდაცვის სერვისების ინტეგრაციის შესახებ და აღმოვაჩინე, რომ[/vc_column_text][vc_column_text]

    რომ  ამგვარი ინტეგრაცია დღესდღეობით პაციენტზე ორიენტირებული მკურნალობის აუცილებელ პირობადაა მიჩნეული.

    [/vc_column_text][vc_column_text]პირველადი ჯანდაცვის ცენტრები,  იდეალური ადგილია ტუბერკულოზის მკურნალობის სერვისების მიწოდებისთვის, რადგან ეს დაწესებულებები გეოგრაფიულად  ხელმისაწვდომია პაციენტებისთვის და ამასთანავე ჯანდაცვის სერვისების ფართო სპექტრის მიწოდების შესაძლებლობას იძლევა.  თუმცა აქ არ იგულისხმება, რომ ოჯახის ექიმმა სრულად უნდა შეითავზოს ფთიზიატრის როლი და სრულად მართოს მკურნალობის პროცესი. დღემდე თითქმის არცერთ ქვეყანაში არ გაუქმებულა ტუბერკულოზის სპეციალისტების როლი ტუბერკულოზის მკურნალობაში. პირიქით, ტუბერკულოზის სპეციალისტები წარმატებით მუშაობენ მულტიდისციპლინირებულ გუნდებში ოჯახის ექიმებთან, სოცმუშაკებთან და ეპიდემიოლოგებთან ერთად მაგალითად ისეთ ქვეყნებში, როგორიცაა ნორვეგია, გაერთიანებული სამეფო და აშშ,  სადაც საქართველოსთან შედარებით 50%-ით მეტ ადამიანს მიჰყავს მკურნალობის კურსი ბოლომდე (იხილეთ მონაცემები ნორვეგიაზე, დიდ ბრიტანეთსა და აშშ-ზე). ტუბერკულოზის ვერტიკალური პროგრამის რეფორმა ჯერ კიდევ  არ არის ბოლომდე შესწავლილი სივრცე, ქვეყნები ჯერ კიდევ ცდიან მას და  შეცდომებზე სწავლობენ. აღმოსავლეთ ევროპისა და ცენტრალური აზიის რეგიონის ზოგიერთმა ქვეყანამ ტუბერკულოზის კონტროლის საქმეში ოჯახის ექიმები ჩართო, რის შედეგადაც უზბეკეთში, რუმინეთსა და მოლდავეთში მათ მიეცათ უშუალო მეთვალყურეობით მკურნალობის (DOTS), ხოლო სერბეთში – ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მედიკამენტების გამოწერის უფლებაც კი. სამწუხაროდ, ძალიან მწირია  დოკუმენტირებული მასალა საერთაშორისო პრაქტიკის შესახებ, რომელიც ტუბერკულოზის სერვისის სპეციალიზებული მომსახურებიდან ზოგადი პრაქტიკის ნაწილში გადატანის პროცესს აღწერს. ქვეყნების ანგარიშები და პროექტის შეფასებები, როგორც წესი, განიხილავენ ინტერვენციების ნორმატიულ განზომილებებს და მიღებულ შედეგებს. თუმცა ამ ტიპის დოკუმენტებში ავტორები ამათუიმ პროგრამის არჩევის გადაწყვეტილებას და მისი განხორციელების ეტაპზე წამოჭრილ გამოწვევებს იშვიათად მიმოიხილავენ.[/vc_column_text][vc_column_text]

    საჭიროა მეტი მტკიცებულება, რათა დროულად მოხდეს პოლიტიკის შემქმნელების ინფრომირება, რადგან ქვეყნების დიდი ნაწილი ამჟამად იმყოფება ინტერვენციების დიზაინის ეტაპზე და უახლესი ინფორმაციის გაზიარება მეტად ღირებულია.

    [/vc_column_text][vc_column_text]დღეისთვის ცნობილია, რომ ქვეყნების ჯანდაცვის სისტემებს უწევთ ისეთ  სირთულეებთან გამკლავება, როგორიცაა ჯანდაცვის დაფინანსების საკითხები, საზოგადოებაში არსებული მედიცინასთან დაკავშირებული გარკვეული სპეციფიური შეხედულებები და დამოკიდებულებები, სამედიცინო დაწესებულებების მენეჯერებში ლიდერობისა და კომინიკაციის თვისებების სიმწირე მკურნალობის სხვადასხვა ეტაპზე. რამდენიმე კვლევამ აჩვენა, რომ ტუბერკულოზის შემთხვევების კოორდინირებული მართვა ვერ განხორციელდება თუ ოჯახის ექიმებსა და ტუბერკულოზის სპეციალისტებს სრულად არ აქვთ გააზრებული ახალი მოვალეობები და პასუხისმგებლობები. სხვა კვლევები ცხადყოფს, რომ სქემების წარმატებით განხორციელებაში მენეჯერების როლი ძალიან მნიშვნელოვანია და რეკომენდაციას აწვდის განმახორციელებლებს, რომ არ დააკნინონ მენეჯერების როლი მკურნალობის პროცესში, ვინაიდან მათი მოტივაცია და ხელმძღვანელობა ისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორც ჯანდაცვის სპეციალისტთა კომპეტენცია. ყოველივე ზემოთქმულიდან გამომდინარე შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ[/vc_column_text][vc_column_text]

    ამა თუ იმ ახალი მიდგომის დანერგვის წინ მნიშვნელოვანია ინდივიდუალური, ორგანიზაციული და ჯანდაცვის სისტემური ფაქტორების წინასწარი ანალიზი მოსალოდნელი საფრთხეების თავიდან არიდების მიზნით.

    [/vc_column_text][vc_column_text]ბრაზილიაში, თურქეთსა და ინდოეთში კველვებმა აჩვენა, რომ ტუბერკულოზის სპეციალისტთა და ოჯახის ექიმთა ინტეგრაციის პროცესის ერთ-ერთი მთავარი დაბრკოლება  ჯანმრთელობის მუშაკთა წინააღმდეგობა გახდა, რაც პროფესიული პრაქტიკის შეცვლამ განაპირობა.  სამედიცინო პერსონალს შორის პროფესიულ ურთიერთობებში იერარქიის გავლენა საკმოად გავრცელებულია ისეთი ვერტიკალური პროგრამების არსებობის პირობებში, როგორც აქ, საქართვლოში გვხვდება. იმისათვის, რომ ტუბერკულოზის სპეციალისტებმა და პირველადი ჯანდაცვის წარმომადგენლებმა კოორდინირებული ურთიერთობა შეძლონ, აუცილებელია, ჯანმრთელობის მენეჯერებმა უზრუნველყონ თანაბარუფლებიანობის პრინციპებზე დაფუძნებული სამუშაო გარემოს შექმნა. რაც გულისხმობს თანამშრომლობის ისეთ ფორმას, როდესაც ოჯახის ექიმები არ გრძნობენ თავს უფრო დომინირებულად ან დამცირებულად ტუბერკულოზის სპეციალისტებთან შედარებით და ამასთანავე საბოლოო გამოსავლების მიღებაში საკუთარ კომპეტენციებს და პახუხისმგებლობას ისეთივე მნიშვნელოვნად აფასებენ როგორც ვიწრო სპეციალისტები.[/vc_column_text][vc_column_text]

    თუმცა საინტერესოა როგორ შეიძლება უზრუნველვყოთ მოვალეობათა ჰარმონიული ცვლა მაშინ, როდესაც ეს უკანასკნელი გულისხმობს არა მარტო ახალი უნარებისა და კონპეტენციების ათვისებას სამედიცინო პერსონალის მიერ, არამედ, ფუნდამენტურ დამოკიდებულებების ცვლილებას ექიმებსა და პაციენტებს შორის?!

    [/vc_column_text][vc_column_text]სხვა ქვეყნების მაგალითები გვიჩვენებს, რომ წარმატებული ინტეგრაციისთვის უმნიშვნელოვანესია გამართული საინფორმაციო სისტემების არსებობა და ჯანმრთელობის მუშაკთა შორის ინტენსიური კომუნიკაცია მკურნალობის ყველა ეტაპზე.  პაციენტის არასრულყოფილი სამედიცინო ბარათი საინფორმაციო სისტემის არაეფექტურობის მანიშნებელია, რომელიც ჯანდაცვის პროვაიდერებს საქმეს ურთულებს, რადგან ამ დროს მათ უწევთ ქაღალდის ფორმებთან დაუსრულებელ მუშაობაში მნიშვნელოვანი დროითი რესურსის ხარჯვა. მაგრამ, კიდევ ერთხელ: როგორ დავნერგოთ ეს კავშირები? რა დამატებითი ქმედებები უნდა განვახორციელოთ მაშინ, როცა მკურნალობის ახალ მოდელს ფინანსური და შესრულებული სამუშაოს მონიტორინგის მექანიზმები უკვე შეთავსებული ექნება? რა სახის ტრენინგები და სახელმძღვანელოებია მოსამზადებელი სამედიცინო პერსონალისთვის, რომ უზრუნველვყოთ პაციენტების ინდივიდუალური თავისებურებებისა და ამასთანავე ჯანდაცვის რესურსების ვარიაბელურობის გათვალისწინება ქვეყნის მასშტაბით? როგორ ავამაღლოთ ინდივიდუალური პასუხისმგებლობა მკურნალობის პროცესში იმ პირობებში, როდესაც წახალისების საფუძველი წარმატებული გუნდური მუშაობა იქნება?

    მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი პასუხგაუცემელი კითხვა რჩება, უნდა აღინიშნოს რომ ტუბერკულოზის შემთხვევების მართვის გაუმჯობესების მიზნით დაწყებული სამუშაო საქართველოში მდგრადი ტრანსფორმაციის იმპულსს იძლევა ტუბერკულოზის დამარცხებისკენ მიმართულ გლობალურ პროგრესში. ბლოგების სერიით ჩვენ გავაცნობთ ადგილობრივ პრაქტიკას საერთაშორისო საზოგადოებას და ამასთანავე, ვიწვევთ ყველა დაინტერესებულ მხარეს რომ გაგვიზიარონ თავიანთი გამოცდილება/შეხედულებები პირველად ჯანდაცვაში ტუბერკულოზის სერვისის ინტეგრირების შესახებ.[/vc_column_text][ultimate_spacer height=”30″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][/vc_column][/vc_row]

  • Georgian Solution for a Post-Soviet TB Program: Can Integration into Primary Health Care Improve TB Care?

    [vc_row][vc_column][vc_column_text]

    By Julia Makayova

    [/vc_column_text][vc_column_text]

    Former Soviet countries in the Eastern European and Central Asian (EECA) region are fighting the prevailing perception that their outdated hospital-based tuberculosis (TB) programs are failing to provide patient-centered care. Since 2005, Georgia has emerged as the regional leader in decentralizing TB services and implementing country-wide directly-observed treatment (DOTS) coverage in line with the major components of the international Stop TB strategy.

    Through several waves of healthcare reforms, former stand-alone TB dispensaries across the country,  except the major cities, have become physically integrated into Primary Health Care (PHC) centers which are now owned by private providers who contract TB doctors (in Georgia—only phtysiatrists) and DOT nurses to deliver TB services as part of the TB state program. Universal access to diagnostic and treatment services is ensured and facilitated by demand-side incentives and robust monitoring and evaluation practices which are reflected in high 83% treatment success rate for all new and ralapse cases registered in 2014.

    [/vc_column_text][vc_simple_slider ids=”5978″][vc_column_text]

    Photo credit: Sophio Gokhelashvili

    [/vc_column_text][vc_column_text]

    However, the most challenging drug-resistant TB (DR-TB) remains Georgia’s Achilles heel, as no more than 43% of patients completed treatment successfully in 2013, and every third of them interrupted treatment in the past three years.

    [/vc_column_text][vc_column_text]The latest TB adherence report in Georgia found that almost half of drug-resistant patients are lost to follow-up already by the 8th month of treatment. This figure is not surprising if we put ourselves in the shoes of patients who have to travel to TB units six days a week for at least 18 months (DOTS units are not within walking distance for most patients, and flexible programs like Video-Observed Treatment (VOT) have limited coverage under pilot schemes). Poor management of side effects from anti-TB drugs also contributes to dropouts. Ironically, hospitalized patients in the Tbilisi TB center are better off as they have access to medical specialists who manage their adverse reactions. In rural areas, patients do not always use general healthcare services, required to complement their TB treatment. Despite structural integration of TB services into primary care facilities, the vertical TB program is not linked with the PHC services. As a result, TB patients are not well informed about certain free general care services under the UHC program, and they avoid additional expenses associated with seeking specialists on their own. Grossly underpaid, TB doctors are discouraged to meticulously engage in holistic patient care which are required to support drug-resistant patients. Budding medical students see no appealing career path in phthisiatry either, so the numbers of TB specialists are declining. The shortage is already felt in some regions where only one TB doctor serves several districts. Lack of coordination between the TB program and primary care services exacerbates sub-optimal organization of TB services. While a TB doctor, family doctor and other specialists often occupy the same facility, they do not share patient records and rarely cross-manage co-morbidities. As a result, formal decentralization of TB services in rural and semi-urban areas falls short of providing country-wide patient-centered care: if you want to receive quality treatment, better go to the Tbilisi TB center. Although the government is committed to addressing these shortcomings,[/vc_column_text][vc_column_text]

    it is unclear whether a vertical program can cope with these challenges, even with further investments.

    [/vc_column_text][vc_column_text]Drug-resistant patients require a flexible chronic care model which is more appropriate for the primary care level. Moreover, the declining TB epidemic will eventually  phtysiatry redundant and the costly TB center unsustainable. This raises the question: how to uphold the benefits of holistic care offered at the primary care level without losing the capacity of a strong infection control vertical program? How much responsibility for TB care can family doctors successfully assume? Georgia has decided to test the feasibility of integrating TB services into primary care. Currently, I am here studying how such model could work.

    I conducted a literature review on TB case management at the primary health care (PHC) level and found that[/vc_column_text][vc_column_text]

    integration of specialized TB services into general practice is now understood to be essential to patient-centered care.

    [/vc_column_text][vc_column_text]Conceptually, PHC centers which are operated by a family doctor or general practitioner can be ideal sites for participating in TB control as they are geographically close to patients, can deal with a broad range of health conditions, and ensure confidentiality which is crucial for stigmatized TB patients. However, it does not mean that all family doctors are expected to fully treat TB and assume all responsibilities of TB specialists. A quite successful model of TB care features multidisciplinary team case-manegement, practiced in countries like Norway, UK, and the US, which have 50% fewer patients lost to follow up, than Georgia (data on Norway, UK, USA). Particularly designed to support patients with more complex needs, multidisciplinary teams include a mix of prefossionals such as a TB lead physician (general practitioner), case manager, infectious disesase doctor or other TB specialist, as well as a social worker, peer supporter, psychiatrist, and legal services representative. However, all countries have different history of TB epidemic and TB care management, making it impossible to simply adopt more successful models. Reforming vertical TB programs is still new, so countries learn by trial and error. Several countries in the EECA region started engaging family doctors in TB control beyond case identification and diagnostic referral, enabling them to provide DOTS in Uzbekistan, Romania and Moldova, and even allowing family doctors in Serbia to prescribe anti-TB drugs. Unfortunately, there is little documented evidence from international practices in shifting TB service provision from specialized care to general practice. Country reports and project evaluations usually discuss normative dimenstions of interventions, and document specific inputs and outcomes, but rarely go in depth on the rationale behind certain programmatic choices and on-going operational challenges.[/vc_column_text][vc_column_text]

    We need more present-day evidence that fills the gaps of publication delays to inform policy decisions promptly.

    [/vc_column_text][vc_column_text]In March, Georgia launched a 48-month Results-Based Financing (RBF) scheme for tuberculosis care, hoping to incentivize family doctors and TB specialists (phtysiatrists and DOT nurses) to collaborate in patient-centered TB management. It is expected that giving family doctors more responsibility for TB case management would bring health services closer to patients. Engagement of family doctors would also stimulate the creation of linkages between TB doctors and other health specialists, ensuring that patients receive quality health services along the continuum of care. This program is currently in the design stage. Selective RBF schemes for TB have been introduced in Kazakhstan and Moldova, and pilots are underway in Armenia and Romania. Little impact evidence is documented in this area as well, and I hope the blog will encourage more timely and informal international knowledge exchange.

    What we understand so far is that countries have to deal with a number of health system and individual barriers related to health financing, medical beliefs and attitudes, as well as communication and leadership skills of healthcare managers at all levels of care. Several studies consistently note that proper coordination of TB case management activities did not happen when family doctors and TB specialists were assigned new roles without ensuring that they understand and accept them. Other studies warn us not to underestimate the importance of healthcare managers whose leadership and motivation are as crucial as the competency of medical specialists. Moreover,[/vc_column_text][vc_column_text]

    designing a flawless intervention from a system’s perspective will not ensure acceptability and uptake of the innovation by health professionals and patients.

    [/vc_column_text][vc_column_text]Studies in Brazil, Turkey and India note that health workers’ resistance to changing professional practice was one of the major impediments to smooth TB integration in general practice. Hierarchical professional relationships among medical specialists are common in vertical programs such as here in Georgia. To establish successful case management of TB in primary care, healthcare managers are faced with the challenging task of ensuring that family doctors do not feel dominated and undervalued by TB specialists and, on the other hand, they do not underestimate their capacity to take new responsibilities and make a positive change for TB patients. The bottom line question is:[/vc_column_text][vc_column_text]

    HOW to ensure harmonious task shifting when it requires not only acquisition of new skills and competencies but ultimately a paradigm shift for healthcare workers and patients?

    [/vc_column_text][vc_column_text]Lessons from other countries suggest that functional information sharing systems and strong linkages between healthcare professionals at all levels of care become crucial to successful integration. Delayed or incomplete patient records disempower healthcare providers as they experience inefficiency of the system, caused by duplication of activities and endless paperwork. But again, HOW to establish these linkages? What crucial inputs should not be overlooked, especially once financial and regulatory mechanisms are aligned with the intended model of care? How to establish clear guidelines for the members of TB care team, while accommodating individual patient needs and variations in health resources across the country? How to ensure personal accountability while rewarding team performance?

    Even though a lot of unanswered questions remain, the momentum for sustainable transformation is there, giving us an excellent opportunity to exchange the newest evidence and accelerate global progress towards TB eradication. As we will be following how Georgia deals with these challenges, we encourage you to share with us your experiences integrating TB services in the primary care, including innovative solutions and treatment models that promote patient-centered care.

    [/vc_column_text][ultimate_spacer height=”30″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][/vc_column][/vc_row]

  • შემდეგი ნაბიჯი: მეორე სამუშაო შეხვედრა ტუბერკულოზის სფეროს წარმომადგენლებთან

    [vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]9 აგვისტოს საერთაშორისო ფონდი კურაციო ტუბერკულოზის სფეროს წარმომადგენლების მონაწილეობით მეორე სამუშაო შეხვედრას გამართავს. შეხვედრა მიმდინარე პროექტის –„ტუბერკულოზის სფეროში სამედიცინო პერსონალის  შედეგზე დაფუძნებული დაფინანსების მოდელის შემუშავება და შეფასება“ –  ფარგლებში ჩატარდება, რომელიც საქართველოს მთავრობას ტუბერკულოზის მკურნალობისთვის პროვაიდერების ანაზღაურების წამახალისებელი სისტემის შემუშავებაში ეხმარება.  შეხვედრის ფარგლებში განვიხილავთ ინტერვენციის დიზაინის კონცეფციას და მოვისმენთ დაინტერესებულ მხარეთა მოსაზრებებს, კონცეფციის დახვეწის და გაუმჯობესების მიზნით.

    ინტერვენციის დოკუმენტის შესაქმნელად, გასულ კვირას კურაციოს სტუმრობდნენ პროექტში ჩართული პარტნიორები დედოფალ მარგარეტის უნივერსიტიდან და ანტვერპის ტროპიკული მედიცინის ინსტიტუტიდან.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][ultimate_spacer height=”20″][vc_column_text][/vc_column_text][ultimate_spacer height=”20″][vc_column_text]48 თვიანი ხანგრძლივობის კვლევითი პროექტით მოპოვებულ მტკიცებულებები ხელს შეუწყობს ტუბერკულოზის სფეროში პროვაიდერებისთვის შედეგზე დაფუძნებული დაფინანსების სისტემის რეფორმის შემუშავებას და შეაფასებს სისტემური ცვლილების გავლენას ტუბერკულოზზე მკურნალობის დამყოლობის მაჩვენებელზე.

    კვლევის შედეგები ასევე სასარგებლო იქნება სხვა დაბალი და საშუალო შემოსავლის მქონე ქვეყნებისთვის, განსაკუთრებით კი იქ, სადაც ტუბერკულოზის მართვის ანალოგიური – ვერტიკალური სისტემა მუშაობს (აღმოსავლეთ და ცენტრალური ევროპის ქვეყნები, ასევე ცენტრალური აზიის ყოფილი საბჭოთა რესპუბლიკები).

    პროექტი დაფინანსებულია Joint Health Systems Research Initiative-ის მიერ, Department for International Department, Economic and Social Research Council, Medical Research Council და Wellcome Trust.- ის მხარდაჭერით.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][ultimate_spacer height=”20″][/vc_column][/vc_row]

  • test

    test

  • Results4TB: Designing and evaluating provider Results Based Financing for Tuberculosis in Georgia

    [vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]

    Introduction and Overview

    Curatio International Foundation in partnership with Queen Margaret University (UK), London School of Hygiene and Tropical Medicine (UK) and Antwerp Institute of Tropical Medicine (Belgium) is implementing a study “Designing and evaluating provider results-based financing for tuberculosis care in Georgia: understanding costs, mechanisms of effect and impact”.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]

    Visit the project website

    [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]The 48-month duration research project will assist the Government of Georgia in developing a provider incentive payment scheme for Tuberculosis (as a pilot intervention) and will generate evidence on its effects on adherence and treatment success rates and costs.

    The research will seek to answer the following research questions:

    (1) What is the impact of provider-focused Results-Based Financing (RBF) on patients’ adherence to tuberculosis treatment and treatment outcomes of both Drug-Susceptible (DS) and Multi Drug Resistant (MDR) patients in Georgia?

    (2) Is the RBF intervention cost-effective?

    (3) How does it work, for whom and in which conditions? and

    (4) How should RBF be modified to optimize national roll-out for this and possibly other health services?

    Project has launched in March 2017 and will run till March 2021[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][ultimate_spacer height=”30″][vc_column_text]

    Organizations involved in the research

    The project is funded through the Joint Health Systems Research Initiative which is jointly funded by the Department of International Development (DFID), the Economic and Social Research Council (ESRC), the Medical Research Council (MRC) and the Wellcome Trust (WT).

    The study will be implemented by CIF (Georgia), Queen Margaret University (UK), London School of Hygiene and Tropical Medicine (UK) and Antwerp Institute of Tropical Medicine (Belgium).

     

    Expected Results and Their Application

    The beneficiaries of this research will be TB patients, nurses and physicians involved in TB care, health facility managers, policy-makers, community members and the scientific community in Georgia, in the region and globally.

    The research will narrow the knowledge gap existing around RBF interventions, such as their application in public/private settings and their cost-effectiveness, the conditions of success and the wider (negative and positive) consequences of the scheme.

    The research will also produce methodological innovation regarding the use of realist evaluation alongside cost-effectiveness analysis.

    The evidence produced through this research will be used by national policy-makers to reform the financing of primary health schemes in a way that improves efficiency, quality, and sustainability of services. Additionally, findings will be beneficial for other LMICs, particularly for those with a similar vertical organization of TB services (most of the former Socialist countries of Eastern and Central Europe and Central Asia) and for countries where private providers play an important role in the provision of TB services

     

    Would you like to be updated about the project achievements?

    The Results4tb project has its own website. Visit the page to learn more about the project.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

  • Protected: Georgian solution for a post-Soviet TB program: Can Integration into Primary Health Care Improve TB Treatment?

    This content is password protected. To view it please enter your password below: